KONUŞMA ADABI
   Şahsımıza karşı vazifelerimizden biri de dilimizi terbiye ve ıslah etmektir. İnsan iyi ve kötü bir çok şeyi dilinden bulur. Birçok insan dili sebebiyle en büyük musibetlere uğramışlardır. İnsanları cehenneme sürükleyip götüren de dilleridir,
¥ Söylediği sözün nereye varacağını, düşünmek,
¥ Dünya ve ahiret için faydası olmayan sözleri söylememek,
¥ Sözleriyle kimsenin gönlünü kırmamak,
¥ Musibet ve felaket getireceğinden korktuğu şeyi söylememek,
¥ Konuşurken başkasının sözünü kesmemek,
¥ Bir insanı över veya yererken aşırı gitmemek,
¥ Büyüklerin yanında yüksek sesle konuşmamak,,
¥ Boşboğazlık, gevezelik etmemek,
¥ Söylerken ağzını eğip büzmemek, avurt çatlatmamak, ustalık, bilgiçlik satmamak,
¥ Konuşurken karşısındakini hiçe sayarak ukalalık yapmamak, onun sözlerinde ayıp ve kusur aramamak,
¥ Dilini la'nete, küfüre ve kaba konuşmaya alıştırmamak,
¥ Kendisine verilmiş bir sırrı başkasına söylememek,
¥ Yalan yere bir söz vermemek, yapamayacağı bir şeyi söylememek,
¥ Yalan söylemekten, yeminden, gıybet etmekten, koğuculuktan sakınmak,
¥ Başkalarıyla alay etmemek, kimseye kötü bir ad takmamak,
Söz söylerken güzel söylemek, kabalık yapmamak, karşısındakilerin halini gözetmek, dokunacak sözlerden ve tasavvurlardan sakınmak müslümanın vazifesidir. Kur'an-ı Kerim yedi çeşit insanın peşinden gitmeyi, onları dinlemeyi yasak etmiştir.
1- Doğruya ve yalana çok yemin eden,
2- Fikir ve düşüncesi düşük olan,
3- Şuna buna söven, la'net eden, daima kusur ve ayıp araştıran,
4- Bir yerde konuşulan şeyleri başkalarına taşıyan,
5- Cimri ve son derece sıkı olan ve insanları iyilikten çeviren,
6- Hakkı tanımayan ve mütecaviz olan,
                                                                                                                                  kader74